Το ΒΙΟΠΑ Ξύλου στον Κασλά θα στέγαζε το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας μετά από παραχώρηση της δημοτικής αρχής ώστε να ελαφρυνθεί από τα διάσπαρτα μισθώματα. Το εγχείρημα απέτυχε μαζί φυσικά με τη λειτουργία του βιοτεχνικού πάρκου ξύλου για τη στήριξη του κλάδου των επιπλοξυλουργών. Το κτίριο κατασκευάστηκε με τη συνδρομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έχει συγκεκριμένους σκοπούς χρήσης.
«Και αντί η Δημοτική Αρχή και η ΒΙΟΠΑ Ξύλου ΑΕ , στην σημερινή δυσμενή οικονομική συγκυρία ,να προβληματίζονται για την ενεργοποίηση του ΒΙΟΠΑ σε συνεργασία με τους επαγγελματικούς φορείς των επιπλοξυλουργών και του ΕΒΕ, για την ανάπτυξη και στήριξη της επιχειρηματικότητας, αυτό χρησιμοποιείται για την φιλοξενία ρομά, αυτής της συμπαθούς ομάδας συμπολιτών.»
Αυτά ανέφερε σε επιστολή το διοικητικό συμβούλιο του σωματείου επιπλοξυλουργών Κοζάνης το Σεπτέμβριο του 2016.Κάποια στιγμή υπήρχε η σκέψη να λειτουργήσει ως τεχνολογικό πάρκο, η οποία επίσης ναυάγησε με το Εκθεσιακό Κέντρο Κοζάνης να γίνεται τώρα, στο χώρο των ιδεών τουλάχιστον, η νέα στέγη του.
Τρία περίπου χρόνια ζουν οι Ρομά στο ΒΙΟΠΑ Ξύλου με το δήμο να μιλά από τότε για εξεύρεση μιας άλλης λύσης που ποτέ δεν δόθηκε. Δέκα περίπου σπίτια με ξύλινα δοκάρια και μουσαμάδες μπροστά από το ΒΙΟΠΑ Ξύλου, το νερό τρέχει χωρίς σταματημό και οι ακαθαρσίες καθιστούν την περιοχή σε δημόσιο κίνδυνο. Ο δήμος έχει αναλάβει τα έξοδα της ύδρευσης μαζί φυσικά με το ελεύθερο της παραμονής τους στον Κασλά μη λαμβάνοντας υπόψη τους στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής. Μάλιστα ουδέποτε πέρασαν τα συνεργεία του δήμου να καθαρίσουν όταν οι δρόμοι γίνονται αποχωρητήρια για 50 περίπου ανθρώπους.
Σίγουρα το χαμηλό βιοτικό επίπεδο των Ρομά, η μη προτεραιότητα στην υγεία, οι ρευματοκλοπές βλέπε καταυλισμός Πτολεμαΐδα, οι ανεπαρκείς συνθήκες υγιεινής, το υψηλό ποσοστό σχολικής διαρροής, η παραβατικότητα και το σύνηθες επάγγελμα ως γυρολόγοι έμποροι είναι γενικά χαρακτηριστικά των Ρομά και δεν αποτελούν τοπικό μόνο πρόβλημα. Επειδή όμως η υγεία είναι δικαίωμα του πολίτη και η εξάπλωση επιδημιών είναι προ των θυρών, οφείλει ο δήμος να μεριμνήσει για το θέμα. Ειδικά με την είσοδο του καλοκαιριού και τις υψηλές θερμοκρασίες που ευνοούν τη δυσοσμία …
Ιωάννα Παπαδημητρίου
Οι περιπέτειες του ΒΙΟΠΑ Ξύλου συνεχίζονται – Διαμαρτυρία του Σωματείου Επιπλοξυλουργών
